Τη δική του απάντηση σε όσους τον αμφισβήτησαν, έδωσε σήμερα ο Jorge Lorenzo με την εμφάνισή του στην Jerez.

Αυτό είπε ο πολύ χαρούμενος Ισπανός της Ducati, που έκανε έναν πολύ καλό αγώνα στην αγαπημένη του Jerez και ανέβηκε στο βάθρο για πρώτη φορά φέτος.

«Κάποιοι αμφέβαλαν για την οδήγησή μου, για την νοοτροπία μου... βιάστηκαν να μιλήσουν κι επιτέλους τώρα κατάπιαν τη γλώσσα τους».

«Δεν μπορείς ν’ αμφισβητείς κανέναν οδηγό σ’ αυτό το Πρωτάθλημα, διότι όλοι που φτάνουν σ’ αυτό το επίπεδο είναι πολύ καλοί. Και ειδικά όταν μιλάμε για κάποιον που έχει κερδίσει νίκες και Τίτλους».

Ο Jorge, που έγινε 30 χρόνων την Πέμπτη, περιέγραψε το αποτέλεσμα του αγώνα ως το καλύτερο δώρο για τα γενέθλιά του.

«Δεν θα μπορούσα να περιμένω καλύτερο δώρο. Είναι κάτι παραπάνω από μια νίκη με την Yamaha, μιας και όλοι ξέρουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε για να είμαστε ανταγωνιστικοί».

«Η Jerez δεν είναι καλή πίστα για την Ducati, αλλά είναι στις αγαπημένες μου και είχα δυνατό ρυθμό όλο το Σ/Κ, πλην των κατατακτηρίων που δυσκολεύτηκα λίγο. Ήξερα όμως ότι είχα το ρυθμό, ίσως όχι για το βάθρο αλλά για την 5η-6η θέση».

«Ο αγώνας ήταν αργός λόγω της ζέστης. Άρχισα να προσπερνάω τους άλλους, έμεινα πίσω από τον Zarco και τον πέρασα μετά αλλά ήταν δύσκολο να ξεφύγω».

«Στο τέλος όμως, μάλλον επειδή τα ελαστικά μου ήταν καλύτερα, κατάφερα να ξεφύγω και πήρα αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα για μένα και την ομάδα».

Ο Jorge Lorenzo επανέλαβε ότι χρειάστηκε περισσότερος χρόνος απ’ ότι υπολόγιζε για να προσαρμοστεί στην Ducati και ότι η καλή του εμφάνιση είναι:

«...ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων, όπως έλεγα και την Πέμπτη. Κάναμε και περισσότερα χλμ που τα είχα ανάγκη με τη μοτοσυκλέτα. Το 2008 στη μεγάλη κατηγορία είχα μια μοτοσυκλέτα ραμμένη στο στυλ μου».

«Στις άλλες κατηγορίες όμως μου έπαιρνε λίγο χρόνο για να κατανοήσω κάποια πράγματα και το ίδιο συμβαίνει και τώρα».

«Στο Τέξας δυσκολευτήκαμε πολύ και δεν το περιμέναμε γιατί η Ducati ήταν καλή εκεί στο παρελθόν, αλλά χωρίς τα φτεράκια δεν κρατούσαμε κάτω τον μπροστά τροχό και ήμασταν μακριά από τις Honda και τις Yamaha».

«Συνεχίζω και προσαρμόζομαι στη μοτοσυκλέτα, γράφω χιλιόμετρα, μαθαίνω πως να τη σταματάω και συνηθίζω το πίσω φρένο».

«Εδώ είναι μια καλή πίστα για εμένα και μπορούσα να πιέσω κι ένοιωθα καλά από την Παρασκευή. Ο αγώνας πήγε καλύτερα απ’ ότι περίμενα διότι ο ρυθμός ήταν αργός».

Τέλος, τον ρώτησαν πότε άρχισε να πιστεύει ότι ένα βάθρο στην Jerez θα ήταν εφικτό.

«Όταν άρχισα να πλησιάζω τον Zarco, τότε σκέφτηκα ότι μπορώ το βάθρο! Ήταν δύσκολο όμως να συνεχίζεις να το πιστεύεις με την κούραση».

«Δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να ξεφύγω, όμως στο τέλος πίεσα ακόμα πιο δυνατά - με τη μοτοσυκλέτα να κουνιέται - αλλά κατάφερα να κάνω διαφορά +1 και +1,3δ»