Ο Rossi και πάλι στο παιχνίδι!

O Valentino Rossi έλεγε στο Silverstone ότι του λείπει η ταχύτητα στα τελευταία στάδια του αγώνα για να κερδίσει τον Τίτλο. Ωστόσο οι πρόσφατες βελτιώσεις της μοτοσυκλέτας άλλα μας λένε...

Κείμενο: Mat Oxley

Μετάφραση: Νίκος Μπλούνας

Φωτογραφία: Marco Guidetti 

Όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ο Valentino Rossi έγινε - την Κυριακή το απόγευμα - ο πρώτος αναβάτης με 300 συμμετοχές στη μεγάλη κατηγορία, ένα στατιστικό που προκαλεί ίλιγγο. Αν ξεκινούσε το γύρο της γης από τη γενέτειρά του την Tavullia, τον Μάρτιο του 2000, όταν και έκανε το ντεμπούτο του στα 500cc, θα τον είχε ολοκληρώσει μια φορά και θα ήταν στο δεύτερο πέρασμά του, οδεύοντας προς το Montreal του Καναδά με περίπου 355χλμ/ώρα.

Στο Silverstone (το 22ο Βρετανικό GP για τον Ιταλό), ο 38χρονος άσος ήταν μπροστά σε όλο τον αγώνα εκτός από τους τρεις τελευταίους γύρους, τερματίζοντας τελικά κάτω από ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον Dovizioso, έχοντας διαφορά μόλις 26β από την κορυφή στη βαθμολογία.

Και κάπου εδώ έρχεται η μεγάλη ερώτηση: Μπορεί ο Valentino Rossi να είναι ο Πρωταθλητής, όταν θα τελειώσει ο 306ος αγώνας του στη μεγάλη κατηγορία;

Η φετινή μάχη για τον Τίτλο είναι ίσως η πιο αμφίρροπη στ 69 χρόνια του Πρωταθλήματος. Οι Andrea Dovizioso, Marc Marquez, Maverick Vinales και Valentino Rossi απέχουν μεταξύ τους μόνο 26 βαθμούς. Έξι αγώνες απομένουν και τα πάντα είναι ανοιχτά.

Για την ώρα, τα τρία κυρίαρχα εργοστάσια - η Ducati, η Honda και η Yamaha - έχουν από τέσσερεις νίκες, αν και η Honda και ειδικά η Ducati δείχνουν πιο δυνατές τις τελευταίες εβδομάδες. Μήπως ήρθε η ώρα αυτό ν’ αλλάξει; Οι μάχες για το Πρωτάθλημα συνήθως γέρνουν προς τη μια ή την άλλη μεριά για δυο λόγους: τραυματισμοί οδηγών και αλλαγές στις μοτοσυκλέτες.

Την Κυριακή ο Dovizioso πήρε την τέταρτη νίκη του στους εφτά τελευταίους αγώνες, ωστόσο το εργοστάσιο με τη μεγαλύτερη πρόοδο ήταν η Yamaha. Ο Rossi ήταν μπροστά για 17 γύρους και ο Vinales τερμάτισε 0,115δ πίσω από τον νικητή. Απίστευτο κι όμως αυτό ήταν το πρώτο διπλό βάθρο της Yamaha μετά το GP στην Αργεντινή.

Ο λόγος; Το τεστ του εργοστασίου στο Misano όπου και δούλεψαν στο πρόβλημα που τους στοιχειώνει εδώ κι ενάμιση χρόνο: στην υπερβολική φθορά του πίσω ελαστικού. Μετά τον αγώνα της Κυριακής, ο Rossi τόνισε: «Θα τα δώσω όλα, όμως δεν είμαι τόσο δυνατός στο τέλος του αγώνα για να παλέψω για το Πρωτάθλημα».

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αυτό ακούστηκε σαν τα κλασικά παιχνίδια-μυαλού του VR. Ρίχνει στάχτη στα μάτια όλων, ώστε να μην τον παίρνουν τόσο στα σοβαρά. Άλλωστε μόνο ένας ανόητος θα έλεγε στους αντιπάλους του να προσέξουν. Όποια κι αν είναι η επίσημη γραμμή, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιταλός βετεράνος και ο νεαρός ομόσταυλός του έκαναν ένα σημαντικό βήμα στο τεστ του Misano. Αυτός είναι και ο λόγος που η ομάδα έκανε τον καλύτερό της αγώνα εδώ και τέσσερεις μήνες.

Οι περισσότερες συζητήσεις για τα προβλήματα της Yamaha στρέφονταν στα πλαίσια, σ’ αυτό το 2017 και στην εξέλιξή του, το 2017.2. Το τελευταίο έκανε την εμφάνισή του λίγο πριν φτάσουμε στα μισά της σεζόν. Ήδη από πέρυσι η M1 έφθειρε υπερβολικά το πίσω ελαστικό, χάνοντας πρόσφυση στις επιταχύνσεις στα τελευταία στάδια ενός αγώνα. Τα δυο φετινά πλαίσια σχεδιάστηκαν ώστε ν’ αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, αλλά κανέναν δεν τα κατάφερε. Βέβαια το 2017.2 επέστρεψε στον Rossi την εμπιστοσύνη στις εισόδους των στροφών που είχε χάσει με τη μοτοσυκλέτα του 2017.

Προφανώς και ο σχεδιασμός του πλαισίου παίζει τεράστιο ρόλο στη λειτουργία της μοτοσυκλέτας, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφυσης που έχει αυτή στις εξόδους των στροφών, στις επιταχύνσεις δηλαδή. Αυτός ο πολύ σημαντικός παράγοντας επηρεάζεται απ’ όλες τις παρμέτρους βάσει των οποίων σχεδιάζεται το πλαίσιο: την ισορροπία της μοτοσυκλέτας, τη θέση του κινητήρα, το κέντρο βάρους, την ακαμψία του ψαλιδιού, τις ρυθμίσεις της ανάρτησης, την ακαμψία του πλαισίου και πάει λέγοντας. 

H Yamaha είχε όλα τα παραπάνω στην εντέλεια, την εποχή των Bridgestone όταν και το εργοστάσιο κατακτούσε τέσσερεις Τίτλους σε εφτά χρόνια. Ωστόσο οι μηχανικοί της ακόμα δυσκολεύονται να φτάσουν σ’ εκείνη την αξιοζήλευτη ισορροπία της μοτοσυκλέτας με τα Michelin.

Μετά τον Κυριακάτικο αγώνα ακούστηκαν φήμες ότι οι δυο οδηγοί της Movistar Yamaha αγωνίστηκαν μ’ ένα πρωτότυπο πλαίσιο του 2018. Ο αρχιμηχανικός του Valentino Rossi, ο Silvano Galbusera, είναι ένας ευθύς τύπος που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Μπορεί βέβαια να είναι κι ένας πολύ καλός ηθοποιός. Ποιός ξέρει;

Ο ίδιος, πάντως, επέμεινε ότι το πρώτο διπλό βάθρο της ομάδας εδώ και πολύ καιρό, ήρθε μετά από βελτιώσεις στις ρυθμίσεις του traction-control κι όχι χάρη στο πλαίσιο. Αυτό δεν αποτελεί και ιδιαίτερη έκπληξη, μιας και στις μέρες μας οι μηχανικοί ασχολούνται - περισσότερο από κάθε τι άλλο - με τα ηλεκτρονικά. 

Ο Team Manager της Ducati, ο Davide Tardozzi, μου είπε στο Silverstone ότι μια από τις μεγαλύτερες και πιο απαιτητικές εργασίες ενός σύγχρονου αρχιμηχανικού στο MotoGP, είναι η ανάλυση της τηλεμετρίας και η ανάλογη προσαρμογή των ηλεκτρονικών. Ο Matthew Casey, αρχιμηχανικός της KTM στην Moto3, προσθέτει: «...η ανάλυση της τηλεμετρίας μπορεί να παρομοιαστεί μ’ ένα φορτηγό που αδειάζει τόνους άμμου μπροστά στα pits. Μετά προσπαθείς να βρεις τον κόκκο αυτό που θα κάνει τη διαφορά».

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο αυτή η δουλειά απαιτεί χρόνο. Ακόμα και για ένα εργοστάσιο. Ο Rossi, ο Galbusera, ο υπεύθυνος τηλεμετρίας Matteo Flamigni και δεκάδες μηχανικοί της Yamaha δούλεψαν επί μήνες για να βελτιώσουν την πρόσφυση τη στιγμή που ο αναβάτης ανοίγει μαλακά το γκάζι ενώ είναι πλαγιασμένος. Και μετά, όταν βγαίνει από τη στροφή χρησιμοποιώντας λίγο το σπινάρισμα για να κρατήσει κλειστή τη γραμμή του και να υπάρχει περισσότερος χώρος για επιτάχυνση. Στόχος είναι να αποτραπεί η υπερθέρμανση του ελαστικού, χωρίς όμως να μειωθεί πολύ η απόδοση της ροπής. Η τέχνη αυτή της ισορροπίας τέτοιων καταστάσεων, όπως συμβαίνει πάντα στους αγώνες, είναι δύσκολη και ειδικά με τα λιγότερο εξελιγμένα ενιαία ηλεκτρονικά που έχουν οι ομάδες από πέρυσι.

Στο Silverstone το πίσω ελαστικό του Rossi δούλεψε τέλεια για 15 γύρους, αλλά στους τελευταίους πέντε οι χρόνοι του ανέβηκαν κατά μισό δευτερόλεπτο. Στον προηγούμενο αγώνα όμως, οι χρόνοι του στο τέλος ήταν ένα δευτερόλεπτο πιο πάνω.

«Αλλάξαμε λίγο την ισορροπία του πλαισίου στο Misano», υπογραμμίζει ο Galbusera. «Φέτος όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τις καλύτερες ρυθμίσεις στο πλαίσιο για έναν καλό ρυθμό, επειδή χρειαζόμαστε τις καλύτερες ρυθμίσεις ώστε να διαφυλάττουμε το πίσω ελαστικό. Έτσι ο Valentino δεν μπορεί να πάει πολύ γρήγορα από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα».

«Έτσι, μέσω των ηλεκτρονικών, προσπαθούμε να μειώσουμε το σπινάρισμα, να αποτρέψουμε την υπερθέρμανση του πίσω ελαστικού και να του δώσουμε πρόσφυση. Στο Silverstone το ελαστικό ήταν πιο σταθερό κι έτσι επιβεβαιώσαμε ότι κάναμε ένα καλό βήμα στο Misano. Τώρα μένει να δούμε αν αυτό το βήμα δουλεύει και σε άλλες πίστες, ενώ πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε περισσότερα βήματα προς την ίδια κατεύθυνση ώστε να κρατάμε την απόδοση του ελαστικού για μεγαλύτερο διάστημα».

Ο επόμενος αγώνας είναι στο Misano και ο Rossi με τον Galbusera θα έχουν μια καλή βάση για να ξεκινήσουν. Αυτό όμως ισχύει και για τους άλλους διεκδικητές, μιας και τόσο η Ducati όσο και η Honda έκαναν δοκιμές εκεί.

Από την άλλη δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Rossi είναι στην καλύτερή του κατάσταση εδώ και μήνες. Μέχρι το Silverstone δεν ήταν καν στο βάθρο από τότε που κέρδιζε στο Assen, σε μια βρεγμένη πίστα κι οι ελπίδες του για τον Τίτλο έδειχναν λιγοστές. Τώρα όμως επιστρέφει στο παιχνίδι. Οι έξι τελευταίοι αγώνες προσφέρουν 150 βαθμούς κι έτσι η διαφορά του Rossi από την κορυφή (26β) δεν είναι δύσκολο να καλυφθεί.

Η δική μου αίσθηση είναι ότι ο Dovizioso ή ο Marquez θα πάρουν τον Τίτλο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι τρεις από τις έξι επόμενες πίστεςείναι αριστερόστροφες, μια κατεύθυνση που αρέσει στον Marquez. Φυσικά και ο Vinales επωφελείται από τις ίδιες βελτιώσεις, ωστόσο κι ενώ ο νεαρός έχει μεγαλύτερη ταχύτητα, η ικανότητα του Rossi να ερμηνεύει άριστα την κάθε περίσταση είναι κάτι που θα μετρήσει περισσότερο σ’ αυτό το σημείο του Πρωταθλήματος.

Πολλά θα εξαρτηθούν και από τα ελαστικά της Michelin και πως θα δουλέψουν για τον κάθε οδηγό και τη κάθε μοτοσυκλέτα στις επόμενες πίστες. Αν του βγουν τα ελαστικά, οι πίστες και οι θερμοκρασίες, ο Rossi μπορεί στο τέλος να είναι αυτός που θα καταφέρει να πάρει τον Τίτλο.