Επτά ημέρες μετά το Αυστριακό GP, το MotoGP κατευθύνεται στην κοντινή Ουγγαρία για τον 14ο γύρο της σεζόν.

Στην Ουγγαρία έχει μόνο δύο MotoGP στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Εκείνη την εποχή, οι αγώνες διεξάγονταν στο Hungaroring, το οποίο φιλοξενούσε ήδη τη Formula 1 από το 1986.

Το 2008, ξεκίνησε η κατασκευή του Balatonring για να φέρει το MotoGP πίσω στην Ουγγαρία, ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με την πίστα που χρησιμοποιείται φέτος: ενώ και οι δύο πίστες βρίσκονται κοντά στη λίμνη Balaton, απέχουν περίπου 100 χιλιόμετρα μεταξύ τους.

Σύμφωνα με τους τεχνικούς της Brembo που συνεργάζονται στενά με όλους τους αναβάτες του MotoGP, η πίστα Balaton Park Circuit μήκους 4.115 μέτρων χαρακτηρίζεται ως πίστα μεσαίας δυσκολίας για συστήματα πέδησης.

Σε μια κλίμακα από 1 έως 6, βαθμολογείται με δείκτη δυσκολίας 3, με 8 ζώνες φρεναρίσματος ανά γύρο με συνολικά 31 δευτερόλεπτα εμπλοκής του συστήματος φρένων: 3 ζώνες φρεναρίσματος εμπίπτουν στην κατηγορία Υψηλής δυσκολίας, 2 είναι Μεσαίας και 3 είναι μικρής δυσκολίας.

Μόνο σε δύο τμήματα της πίστας οι αποστάσεις φρεναρίσματος υπερβαίνουν τα 185 μέτρα.

Η πιο δύσκολη στροφή

Η πιο απαιτητική ζώνη φρεναρίσματος στην πίστα Balaton Park είναι η στροφή 5: Οι μοτοσυκλέτες MotoGP επιβραδύνουν από 282 χλμ./ώρα στα 72 χλμ./ώρα σε 5,2 δευτερόλεπτα, καλύπτοντας 226 μέτρα, ενώ οι αναβάτες εφαρμόζουν φορτίο 6 κιλών στη μανέτα φρένων.

Η επιβράδυνση φτάνει τα 1,5 g, η πίεση του υγρού φρένων Brembo φτάνει τα 12,8 bar και η θερμοκρασία του δίσκου από ανθρακονήματα φτάνει τους 590 °C.

Η νίκη της Cagiva

Ο τελευταίος αγώνας του Ουγγρικού MotoGP, το 1992, έμεινε στην ιστορία χάρη στη νίκη της Cagiva, την πρώτη για τον Ιταλό κατασκευαστή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 500cc.

Η νίκη επιτεύχθηκε από τον Eddie Lawson, ο οποίος είχε κάνει τον 7ο χρόνο στις κατατακτήριες.

Ο Giacomo Agostini, ο οποίος διαχειριζόταν την ομάδα, τον έπεισε να χρησιμοποιήσει σλικ ελαστικό στο πίσω μέρος και ένα ενδιάμεσο στο μπροστινό, παρά τη βρεγμένη άσφαλτο.

Στους πρώτους γύρους, ο Lawson βρισκόταν στη μέση της ομάδας των πρώτων, αλλά καθώς η αγωνιστική γραμμή άρχισε να στεγνώνει, ο Αμερικανός εξαπέλυσε μια ορμητική επίθεση και κέρδισε με διαφορά 14 δευτερολέπτων.

Η Cagiva C592 που οδήγησε ο Lawson στο Ουγγρικό GP του 1992 ήταν εξοπλισμένη με σύστημα φρένων Brembo, όπως όλες οι μοτοσυκλέτες της Cagiva στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Η μοτοσυκλέτα του χρησιμοποιούσε διπλούς δίσκους από ανθρακονήματα 320 mm μπροστά (μερικές φορές 290 mm), με δαγκάνες 4 εμβόλων, και έναν μόνο δίσκο 210 mm πίσω σε συνδυασμό με δαγκάνα 2 εμβόλων.

Ο Lawson ήταν προσεκτικός κατά τους πρώτους γύρους, επειδή τα φρένα από ανθρακονήματα εκείνης της εποχής έφταναν στη θερμοκρασία λειτουργίας πιο αργά από τα σημερινά συστήματα.

Δίσκοι απο ανθρακονήματα

Μέχρι και πριν από 10 χρόνια, οι αναβάτες του MotoGP χρησιμοποιούσαν ατσάλινους δίσκους σε βρεγμένες συνθήκες, καθώς οι ανθρακονημάτινοι δίσκοι παρέχουν καλό συντελεστή τριβής μετά από τους 250°C.

Αυτή η θερμοκρασία ήταν απρόσιτη στη βροχή, αλλά οι πρόσφατες εξελίξεις στα καλύμματα φρένων από ανθρακονήματα και στην τεχνολογία υλικών οδήγησαν τους περισσότερους αναβάτες να χρησιμοποιούν ανθρακονημάτινους δίσκους ακόμη και σε βρεγμένες συνθήκες.

Οι δίσκοι από χάλυβα, αντίθετα, υποφέρουν στις υψηλές θερμοκρασίες και έχουν το πρόβλημα της ροπής αδράνειας λόγω του μεγαλύτερου βάρους του επίσης επηρεάζει αρνητικά και τη δυναμική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, δοκιμάζοντας την απόκριση της ανάρτησης και μειώνοντας την αποτελεσματική παροχή ισχύος στην άσφαλτο.