Η περίπτωση του Aleix Espargarò στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είναι μοναδική. Το 2005, έκανε το ντεμπούτο του στα 125cc (με την πρώτη του wild card εμφάνιση το 2004) αλλά χρειάστηκε να περιμένει 17 χρόνια για να κερδίσει τον πρώτο του αγώνα. Το έκανε στην Αργεντινή πριν λίγους μήνες. Τώρα, είναι υποψήφιος για τον τίτλο με την Aprilia του, 22 βαθμούς πίσω από τον Quartararo.

Μια μεγάλη ιστορία, κατά την οποία ο Ισπανός αναβάτης αντιμετώπισε πολλά εμπόδια, με κίνδυνο ακόμη και να σταματήσει. Είπε την ιστορία του κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στην DAZN Ισπανίας, επισημαίνοντας πώς ο αδερφός του, Pol, ήταν καθοριστικός για αυτόν.

Ο Aleix έτρεχε στα 250cc, αλλά έμεινε χωρίς μοτοσυκλέτα.

"Ο αδερφός μου με βοήθησε", θυμάται. "Μου είπε: «Θα σου δώσω μισθό, θα έρθεις μαζί μου στην πίστα, θα με βοηθήσεις σε ότι χρειάζομαι»".

Η σχέση τους έκανε τον Aleix να καταλάβει ότι δεν έπρεπε να τα παρατήσει. "Όταν ο Pol κέρδισε το πρωτάθλημα Moto2, είπα: "Ο Pol το κέρδισε, αλλά αισθάνομαι μέρος αυτής της νίκης, γιατί υπέφερα μαζί του". Θυμάμαι ότι τον είδα να κλαίει όταν έχανε τους αγώνες ενάντια στον Redding και τον αγκάλιασα και του είπα , "Έλα, θα κερδίσουμε αυτό το πρωτάθλημα." Με έκανε να θέλω να αλλάξω γνώμη ενώ σκεφτόμουν να τα παρατήσω".

Μετά από τόσο κόπο, ήρθε η ώρα να απολαύσει τους καρπούς των κόπων του.

"Η αθλητική μου καριέρα ήταν αδόμητη. Στην πραγματικότητα, πολύ", είπε. "Πιθανότατα έφταιγα κυρίως εγώ, αλλά, από την άλλη πλευρά, ίσως δεν έφταιγα τόσο πολύ. Βρήκα σταθερότητα μόνο όταν ήμουν  26-27 χρονών. Νομίζω ότι έχω κάνει καλή δουλειά. Τα τελευταία τέσσερα με πέντε χρόνια, αλλά όχι πριν. Υπήρξαν πολλά εμπόδια στο δρόμο μου".