Δεν υπάρχουν τρόπαια που μπορούν να κερδηθούν στις χειμερινές δοκιμές, οπότε είναι λίγο σαν να κερδίζουν όλοι. Επιπλέον, κάνοντας πολλούς γύρους στην ίδια πίστα όλοι καταφέρνουν να είναι γρήγοροι. Στη συνέχεια, στον πρώτο αγώνα οι ψευδαισθήσεις εξαφανίζονται. Παρόλα αυτά, οι μέρες των δοκιμών σε Sepang και Mandalika έδωσαν ενδείξεις για το τι μπορούμε να περιμένουμε στο Qatar και πάντα υπάρχουν κάποιες ομάδες που είναι πιο χαρούμενες από άλλες.

Ανάμεσα σε εξελίξεις, επαναστάσεις και εφευρέσεις, η εντύπωση είναι ότι το Πρωτάθλημα θα είναι ακόμα πιο συμπαγές και επιθετικό φέτος. Και αυτά είναι τα καλύτερα νέα για όλους τους οπαδούς των MotoGP.

Aprilia: Τα κομμάτια του παζλ ενώνονται

Η ιταλική ομάδα ξεχώρισε στη Sepang, αλλά οι έξτρα μέρες που της επέτρεπαν οι παραχωρήσεις ήταν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για να μας επιτρέψουν να πάρουμε μια καλύτερη ιδέα. Η απόδοσή της επιβεβαιώθηκε στη Mandalika, ένα πολύ πιο σημαντικό σημάδι σε μια νέα πίστα για όλους. Οι μηχανικοί έχουν κάνει καλά την εργασία τους, οι αναβάτες ολοκλήρωσαν τους γύρους και η προσθήκη του Savadori, ενός δοκιμαστικού αναβάτη πλήρους απασχόλησης, είναι σαφώς ένα όφελος.

Αρκετά γρήγορη στην ευθεία, πολύ ευέλικτη στις στροφές, με εκπληκτική αεροδυναμική. Πρέπει ακόμα να βεβαιωθούν ότι η RS-GP του 2022 δεν θα υποφέρει στις χαμηλές θερμοκρασίες όπως το 2021, αλλά ο δρόμος είναι ο σωστός. Ο Aleix Espargarò ξέρει ότι θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία εάν θέλει να επιβεβαιωθεί ξανά, ο Vinales πρέπει να ολοκληρώσει την προσαρμογή του, αλλά συνολικά είναι μια φωτεινή νέα μέρα για την Aprilia.

Ducati: Σε αναζήτηση της τελειότητας

Ο Gigi Dall'Igna και οι μηχανικοί του δεν σταματούν ποτέ. Η καινοτομία που προκάλεσε πολλές συζητήσεις αυτή τη φορά ήταν η συσκευή που χαμηλώνει το μπροστινό μέρος, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κατά τη διάρκεια του γύρου. Έπειτα, κάτω από το φέρινγκ, που είναι μια περιοχή γεμάτη από πτερύγια και αεροτομές, υπάρχει ένας νέος κινητήρας και ένα εξίσου νέο πλαίσιο (με το ψαλίδι να μην εδράζεται πλέον στον κινητήρα). Υπάρχει πάντα πολλή ιπποδύναμη και στην ευθεία η GP22 δεν έχει ανταγωνιστές όπως η GP21, αλλά τα ηλεκτρονικά πρέπει ακόμα να προσαρμοστούν για να δαμάσουν τον V4 κινητήρα.

Ο Bagnaia, έχοντας πλέον επίγνωση του πρωταγωνιστικού του ρόλου, διαχειρίστηκε το έργο με ψυχραιμία και σταθερότητα. Η αίσθηση είναι ότι για τους Miller, Martin και Zarco θα χρειαστεί λίγος περισσότερος χρόνος για να κατανοήσουν όλα τα μυστικά της νέας μοτοσυκλέτας. Η έκπληξη ήταν ο Marini και η επιβεβαίωση ο Bastianini, ο οποίος με τη Desmosedici του 2021 και μια εγκυκλοπαίδεια με δεδομένα που διαθέτει θα μπορέσει να πλεονεκτήσει στην αρχή του πρωταθλήματος.

Honda: Χαρά και επανάσταση

Μην ξεχνάτε ποτέ ποιο είναι το HRC. Αυτή τη φορά, ο Ιάπωνας κατασκευαστής έχει πάρει τα πράγματα στα σοβαρά, με ένα εντελώς νέο έργο που πλησιάζει γρήγορα στην ωρίμανση. Ήταν καιρός να αλλάξει η RC213V και το αποτέλεσμα φαίνεται να ευχαριστεί τους πάντες. Στην πίστα είδαμε μια μοτοσυκλέτα που ήταν λιγότερο επικίνδυνη, πιο σταθερή και λιγότερο ύπουλη. Η ταχύτητα είναι εκεί και τώρα πρέπει απλώς να μάθουν πώς θα συμπεριφερθεί στις διάφορες πίστες.

Το να έχεις τον Marc Marquez από την αρχή μπορεί να είναι μια τεράστια βοήθεια, τόσο για αυτόν όσο και για ολόκληρη την ομάδα. Ο Pol Espargarò ανέβηκε επίσης, ενώ ο Nakagami και ο Alex Marquez δούλεψαν σκληρά. Η Honda εξακολουθεί να μην είναι η καλύτερη μοτοσυκλέτα, αλλά αρέσει στους αναβάτες της και πηγαίνει γρήγορα.

KTM: Τίποτα νέο στο αυστριακό μέτωπο

Ο Francesco Guidotti και ο Fabiano Sterlacchini είναι οι άνθρωποι που πρέπει να γράψουν το νέο κεφάλαιο της KTM στα MotoGP. Ωστόσο, έφτασαν στο εργοστάσιο μόλις πρόσφατα και θα τους πάρει χρόνο για να αφήσουν το στίγμα τους. Η RC16 φαινόταν πολύ παρόμοια με το παρελθόν, καθώς πριν γίνει ένα άλλο βήμα προς τα εμπρός ήταν απαραίτητο να διευκρινιστούν οι ιδέες για όλα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν.

Ο Binder και ο Oliveira εξασφάλισαν ότι υπήρξε μια πρόοδος, αλλά σίγουρα όχι τόσο μεγάλη όσο είχαν οι καλύτεροι αντίπαλοί τους. Η αυστριακή μοτοσυκλέτα δεν είναι από αυτές που πρέπει να ξεχάσουμε (το 2021 κέρδισε ακόμα δύο αγώνες), αλλά πρέπει να εξελιχθεί. Ένας από τους λόγους είναι για να πείσουν τους αναβάτες τους (όπως ο Raul Fernandez) να μην ετοιμάσει τις βαλίτσες του…
 

Suzuki: Τόσο παρόμοια, τόσο διαφορετική

Αυτό που λένε όλοι είναι ότι έκαναν καλή δουλειά. Οι Ιάπωνες κατάφεραν να βελτιώσουν τις αδυναμίες της GSX-RR χωρίς να επηρεάσουν τα δυνατά της σημεία, μια πράξη τεχνικής εξισορρόπησης που δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί. Η Suzuki δεν θα νικήσει ποτέ την Ducati στην ευθεία, αλλά τώρα είναι πιο κοντά της, χωρίς να έχει χάσει την ευκολία της στην οδήγηση που αρέσει τόσο πολύ στους αναβάτες της. Τα αποτελέσματα φάνηκαν στο χρονόμετρο, κάτι που δεν κάνει ποτέ λάθος.

Το μόνο στοιχείο που δεν άρεσε στους αναβάτες ήταν το νέο φέρινγκ, αλλά θα υπάρχει χρόνος κατά τη διάρκεια της σεζόν για να το λύσουν. Εν τω μεταξύ, ο Mir και ο Rins μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι και να μην έχουν πια εφιάλτες σκεπτόμενοι τη μεγάλη ευθεία που τους περιμένει στο Qatar.

Yamaha: Γρήγορη και δυστυχισμένη

Κοιτάζοντας την κατάταξη (7η στη Μαλαισία και 2η στη Mandalika) η λέξη καταστροφή δεν σου έρχεται στο μυαλό, ωστόσο ο Quartararo τελείωσε τον χειμώνα δυσαρεστημένος. Γιατί η Μ1 πάει καλά, όπως και πέρσι, αλλά με τα ίδια προβλήματα. Το οποίο είναι μόνο ένα:τελική ταχύτητα. Ο Quartararo πρέπει να καταφέρνει να κερδίζει δέκατα στις στροφές. Η Μ1 του επιτρέπει να το κάνει, αλλά παίρνοντας ρίσκα, για να μην αναφέρουμε ότι στον αγώνα τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα.
 

Τελικά, είναι η ίδια παλιά ιστορία: εδώ και χρόνια οι αναβάτες με τΙς μπλε φόρμες παραπονιούνται για την τεχνική ακινησία της Iwata, αλλά μετά κερδίζουν πρωταθλήματα. Για να μάθουμε αν θα είναι το ίδιο και φέτος, θα πρέπει απλώς να περιμένουμε.