Του Νεκτάριου Διατσίδη

Γιατί ο αγωνιστικός διευθυντής της Honda MotoGP  αποκλείει μία ανάκαμψη από τη « νύχτα σε μέρα » εντός της ομάδας του;

Ο επικεφαλής της ομάδας Honda MotoGP, Alberto Puig, δηλώνει ότι η συνεχιζόμενη πτώση της ομάδας του έχει τις ρίζες της σε μία «προοδευτική αλληλουχία προβλημάτων» και παραδέχεται ότι τόσο η ίδια όσο και η Ιαπωνική ομάδα Yamaha πρέπει να επανεξετάσουν τον τρόπο λειτουργίας τους στους αγώνες Grand Prix.

Ο Puig ανέλαβε τα ηνία της ομάδας MotoGP της Honda από τον Livio Suppo για το 2018, κατακτώντας δύο Τίτλους με τον Marc Marquez προτού τραυματιστεί ο οδηγός της Honda στις αρχές του 2020.

Οι αγώνες μετά από τους τραυματισμούς του Marquez εμπόδισαν το πρόγραμμα της κορυφαίας κατηγορίας για την Honda, που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον οδηγό της, αλλά τώρα που είναι πεπεισμένος ότι επέστρεψε σε πλήρη φυσική κατάσταση, η σχετική ανταγωνιστικότητα της Honda RC213V είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, με τον αναβάτη της να μην μπορεί να πιέσει για βελτίωση χωρίς επίσης να βάζει τον εαυτό του κάτω από ένα αστρονομικό ρίσκο πτώσεων, όπως χαρακτηριστικά λέει ο συνάδελφος δημοσιογράφος Simon Patterson στο The Race.

Εκτός από τη νίκη του Alex Rins στο παραμυθένιο Circuit of the Americas, όλα τα υπόλοιπα έχουν συνδυαστεί σε μεγάλο βαθμό με μια εξαιρετικά άγονη και γεμάτη τραυματισμούς σεζόν για τη Honda μέχρι στιγμής – και ενώ δεν είναι τελείως τελευταία στη βαθμολογία των κατασκευαστών, απέχει μόλις επτά βαθμούς της ομάδας της Yamaha, παρά το γεγονός ότι έχει δύο ακόμη μοτοσυκλέτες, αν και κάποιες από αυτές καταλήγουν σταθμευμένες στο γκαράζ χωρίς να υπάρχει ο κατάλληλα προετοιμασμένος αναβάτης  για να ανέβει την ώρα του αγώνα.

Η πρόοδος των βαθμών στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών της Honda (σε σύγκριση με το σύνολο των διαθέσιμων) 

2016 – 82,0% (πρωταθλητές)

2017 – 79,3% (πρωταθλητές)

2018 – 83,3% (πρωταθλητές)

2019 – 89,7% (πρωταθλητές)

2020 – 41,4%

2021 – 47,6% 

2022 – 31,0%

2023 – 30,0% (σε εξέλιξη)

Μια κοινή πεποίθηση ήταν ότι τα λειτουργικά χαρακτηριστικά που έχουν κοινά η Honda και η Yamaha λόγω της ιδιότητάς τους ως μεγάλων Ιαπωνικών εταιρειών ευθύνονται για τη σχεδόν παράλληλη πτώση τους – και αν και αυτό μπορεί να φαίνεται απλοϊκό, είναι επίσης μια άποψη που υποστηρίζει ο Puig. .

«Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ επιθετικοί, πήραν πολλά ρίσκα», είπε ο Puig. «Ρίσκο σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις λάθη, αλλά αποδέχτηκαν τα λάθη.

«Και πιθανώς η Ιαπωνική παράδοση είναι πιο συντηρητική και με τους νέους κανονισμούς μάλλον θα πρέπει να [αλλάξουν] – με βάση τα αποτελέσματα, γιατί δεν είναι τόσο δύσκολο να το δεις, τα αποτελέσματα είναι η παράμετρος ή ο δείκτης του τι συμβαίνει. «Είναι σαφές ότι μάλλον πρέπει να αλλάξουν λίγο την προσέγγιση. Θέλω να πω, έχουν πολύ-πολύ καλά πράγματα, αλλά μάλλον πρέπει να αλλάξουν την προσέγγιση και πιθανώς να είναι πιο αντιδραστικοί από ό,τι έχουν συνηθίσει.

«Είναι αλήθεια ότι είναι πιο δύσκολο να είσαι γρήγορος ή να αντιδράς γρήγορα αν είσαι στην Ιαπωνία παρά αν είσαι στην Ευρώπη. «Αλλά τελικά, πρέπει να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο γρήγοροι και να αντιδράσουμε πιο γρήγορα».

Η RC213V έχει μείνει πίσω στον κρίσιμο πλέον τομέα της αεροδυναμικής, αλλά υπάρχουν επίσης μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τους κινητήρες και τον τρόπο λειτουργίας των ηλεκτρονικών ελέγχων.

Η νίκη του Rins στην COTA ενίσχυσε το γεγονός ότι δεν έχει μια μοτοσυκλέτα χωρίς πλεονεκτήματα, αλλά σχεδόν όλοι οι τίτλοι που δημιουργήθηκαν από τότε προήλθαν από ένα αξιοσημείωτο σύνολο πτώσεων, τόσο από αναβάτες που ήταν φαινομενικά υπερβολικοί όσο και από μια έλλειψη της αίσθησης που τους έδινε η μοτοσυκλέτα τους.

Η πτώση της Honda κατά καιρούς αποδίδεται στον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19 και ιδιαίτερα στο πώς έκανε τη ζωή πιο δύσκολη για τις ιαπωνικές μάρκες, τόσο λόγω των περιορισμών πίσω στην Ιαπωνία, όσο και γενικότερα σε αυτό που παραμένει σαφώς ένα πολύ Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Για τον Puig, αυτός είναι σίγουρα ένας από τους λόγους - αλλά δεν αισθάνεται ότι έχει γίνει ένα συγκεκριμένο λάθος για να το εντοπίσει.

«Λοιπόν… Νομίζω ότι αν κοιτάξετε πίσω, το 2020 είχαμε αυτόν τον COVID, είχαμε τον τραυματισμό του Marc και από τότε ήταν απλώς κατηφόρα. Η κατάσταση του Marc ήταν πολύ περίπλοκη, από την άποψη του αναβάτη με τους τραυματισμούς του - αλλά και από την άποψη της εταιρείας, δεν ήταν τόσο εύκολο για τους μηχανικούς μας να ταξιδέψουν πίσω στην Ιαπωνία και στην Ευρώπη, οπότε έπρεπε να μείνουν στην Ευρώπη, δεν μπορούσαν να αναπτύξουν τη μοτοσυκλέτα όπως συνήθιζαν να κάνουν στο παρελθόν, επειδή δεν αντάλλασσαν τόσες πολλές πληροφορίες.

«Ξαφνικά, σε αυτόν τον τύπο αγωνιστικής δραστηριότητας τώρα – μια μέρα βγαίνεις εκεί έξω και χάνεις δύο δέκατα, και την επόμενη τέσσερα, και μετά ένα δευτερόλεπτο, και μετά είσαι ιστορία.

«Και δεν νομίζω ότι ήταν κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Αλλά ήταν, ας πούμε, μια προοδευτική συρροή θεμάτων που μας έφερε σε αυτήν την τρέχουσα κατάσταση». 

Και είναι αυτό που φαινομενικά πληροφορεί την κατανόηση του Puig ότι η κατάσταση δεν θα αλλάξει «από νύχτα σε μέρα».

«Αντιμετωπίζουμε προβλήματα όχι μόνο φέτος αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Πραγματικά δεν ήταν καθόλου εύκολο. Και, είναι σαφές ότι ακόμα δεν μπορέσαμε να βρούμε μια ξεκάθαρη λύση. Δεν είναι ότι δεν προσπαθούμε, αλλά είναι ότι δεν λύνουμε πραγματικά τα προβλήματα.

«Η κατάσταση δεν είναι πραγματικά καθόλου καλή. Το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να βγούμε με κάποιο τρόπο από αυτήν την κακή στιγμή».