του Βασίλη Μωραϊτη

Ο άσος του World Superbike Troy Bayliss επισκέφτηκε την Αθήνα στο πλαίσιο των εγκαινίων του νέου καταστήματος της Ducati καθώς επίσης τον εορτασμό των 20ετών ετών συνεργασίας της ελληνικής αντιπροσωπείας Hellinmoto AΒEEΟ με την Ιταλική εταιρεία Ducati Motor Holding. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο κατάστημα της Ducati στην καρδιά της Αθήνας στον Κεραμεικό. Εκπρόσωποι του Ειδικού Τύπου και Ducatisti κατέκλεισαν την Οδό Αγησιλάου για να δουν και να μιλήσουν με τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή του World Superbike. 

Επίσημα πραγματοποιήθηκε επιπλέον η συνοπτική παρουσίαση της νέας μοτοσυκλέτας της Ducati, της Multistrada 1200. Πριν από λίγες ημέρες ο Troy Bayliss ήταν προσκεκλημένος στην Ιταλία όπου μαζί με γκρουπ δημοσιογράφων πραγματοποίησε ένα μικρό ταξιδιωτικό στην Ελβετία με την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Κατά συνέπεια εξιστόρησε τις μοναδικές του εμπειρίες με αυτή εστιάζοντας την προσοχή του στα θετικά της στοιχεία και τις καινοτομίες της. 

O Αυστραλός Troy Bayliss αποτελεί ένα θρύλο των Superbike στην πρώτη δεκαετία του 2000. Στην ουσία συνέχισε τον δρόμο που χάραξε ο Βρετανός Carl Foggarty για την Ducati την δεκαετία του ‘90, ωστόσο κέρδισε τρία παγκόσμια πρωταθλήματα με τρεις διαφορετικές Superbike της Ιταλικής εταιρείας. Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν του 2006 αφού είχε βάλει στην τσέπη τον δεύτερο παγκόσμιο τίτλο του στo World Superbike εμφανίστηκε στην Valencia στα MotoGP και ισοπέδωσε τον ανταγωνισμό πάνω στη σέλα της GP6 τερματίζοντας μπροστά από τον Capirossi και τον Hayden. Τρία χρόνια μετά έκανε δοκιμές για λογαριασμό της Ducati την νέα GP9 στο Mugello παίρνοντας μία γεύση από τον νέο Big Bang κινητήρα της εταιρείας. Μονοπωλήσαμε το χρόνο μαζί του στην εκδήλωση της Hellinmoto μιας και τον γνωρίζαμε ήδη από την εποχή που συμμετείχε στα MotoGP συζητώντας μαζί του για τα γεγονότα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. 

Στο παρελθόν είχες αναφέρει ότι ένιωθες την GP3 σαν UFO σε σύγκριση με την μοτοσυκλέτα που είχες κερδίσει τον τίτλο το 2001 στο WSB. Πως κατάφερες να κερδίσεις στην Valencia το 2006 με την GP6; 

T.Bayliss: Αυτός ο αγώνας θα μου μείνει αξέχαστος. Πετούσα ήδη στα σύννεφα με την κατάκτηση του δεύτερου τίτλου στο World Superbike κι όταν με πληροφόρησε η εταιρεία να καλύψω την άδεια σέλα της εργοστασιακής Ducati σκέφτηκα “Γιατί όχι. Δεν έχω τίποτα να χάσω.” Ωστόσο η μοτοσυκλέτα είχε βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό από αυτή που είχα στα χέρια μου το 2003. Διασκέδασα πολύ σ’αυτό τον αγώνα γιατί δεν είχα κανένα άγχος και καμία υποχρέωση.” 

Πέρυσι δοκίμασες την νέα GP9 με το carbon πλαίσιο. Πως σου φάνηκε σε σύγκριση με το ατσάλινο πλαίσιο της Ducati που οδηγούσες το 2008; 

T.Bayliss: Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κάνω άμεση σύγκριση γιατί πάει σχεδόν ένας χρόνος αφότου είχα οδηγήσει την αγωνιστική μου μοτοσυκλέτα. Το θέμα είναι ότι πλέον η νέα GP9 είναι μία πολύ καλή μοτοσυκλέτα πιο εύκολη στην οδήγησή της από τις πρώτες χιλιάρες. Αλλά από πλευράς ισχύος τα 800άρια με αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Προτιμώ τα 1000άρια των MotoGP, δεν θα έπρεπε να τα είχαν σταματήσει. Πλέον με τον Big Bang κινητήρα η Ducati είναι πιο προσιτή για τον κάθε αναβάτη εκτός από τον Stoner που μπορεί να οδηγήσει τα πάντα. 

Το τεστ της νέας 1198 στο Mugello ήταν προγραμματισμένο για σένα; 

T.Bayliss: Στην ουσία βρέθηκα στην εταιρεία για την παρουσίαση της νέας Multistrada 1200 και το tour που θα κάναμε στην Ελβετία με τους δημοσιογράφους. Στην συνέχεια έπεσε η ιδέα στο τραπέζι για την δοκιμή κι είπα γιατί όχι. Την πρώτη μέρα έβρεχε συνεχώς κι είχα απελπιστεί αλλά την δεύτερη πραγματικά ξεσκούριασα κι έσπασα το ρεκόρ γύρου της πίστας των Superbike. Πραγματικά πέρασα ωραία κι η νέα μοτοσυκλέτα θα είναι πολύ καλή. Ωστόσο η Ducati έχει πολλές νέες ιδέες και θα δεις ότι η Superbike που θα παρουσιάσει το 2012 θα είναι απλά μοναδική. 

Πολλές φήμες υπάρχουν στον “αέρα” όσων αφορά την επαναφορά σου στην αγωνιστική σκηνή του World Superbike. 

T.Bayliss: Οι καλοί χρόνοι που έκανα στο Mugello πραγματικά ήταν δελεαστικοί κι ένιωσα βαθιά μέσα μου την επιθυμία να επανέρθω. Ωστόσο όταν αποφάσισα να σταματήσω τους αγώνες ήταν μία απόφαση που την πείρα με την οικογένειά μου μιας και τα παιδιά έπρεπε να έχουν μία σταθερή έδρα για την ανατροφή τους και το σχολείο. Όπως αντιλαμβάνεσαι αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει από την μία ημέρα στην άλλη μόνο για την δικιά μου κάψα και νοσταλγία. Το συζήτησα μεν με το επιτελείο της Ducati και υπάρχουν πολλές καλές ιδέες για την πιθανή επιστροφή μου στους αγώνες αλλά την ουσιαστική συζήτηση θα πρέπει να κάνω με την σύζυγο μου όταν τα επιστρέψω στην Αυστραλία.