«Πριν από την κορυφαία κατηγορία, είχα πάντα τον καλύτερο διαθέσιμο εξοπλισμό. Σήμερα, όμως, είμαι πιο ρεαλιστής, γιατί ξέρω ότι έχω το δυναμικό να κερδίζω αγώνες. Είμαι ο Pedro όπως παλιά. Σκέφτομαι τη νίκη 24 ώρες το 24ωρο. Δεν είμαι εδώ για να κάνω φίλους».
 

Αναιδής και πολιτικά μη ορθός, σαν μια πιο ακραία εκδοχή του Fabio Quartararo. Εκτός από το απέραντο ταλέντο του, αν και όχι πάντα συνοδευόμενο από σταθερές επιδόσεις, ο Pedro Acosta έχει γίνει γνωστός στο MotoGP και για τη «κοφτερή» του γλώσσα. Ο «Καρχαρίας του Mazarron» έχει επικρίνει αρκετές φορές την KTM και δεν έχει κρύψει ποτέ ότι τον κινεί μια ιερή φλόγα, η αδιάκοπη επιθυμία για νίκη.

Ο Pedro απέχει πολύ από τους αναβάτες που θέλουν να είναι συμπαθείς με κάθε κόστος και έτσι εξήγησε τη συχνά υπερβολικά ειλικρινή στάση του:
«Με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι πρέπει να είμαι επαγγελματίας ακόμα και με αυτούς που δεν συμπαθώ, αλλά θεωρώ σωστό να με γνωρίζουν για αυτό που είμαι. Αν πουλούσα μια ψεύτικη εικόνα, δεν θα κοιμόμουν ήσυχος. Κάποιοι σε εκτιμούν και κάποιοι όχι, αλλά το σημαντικό είναι να τα έχω καλά με τον εαυτό μου», εξομολογήθηκε στο Motorsport.com.

Το ότι είναι ένας από τους «εκλεκτούς» της κορυφαίας κατηγορίας του έφερε και αρκετά χρήματα, αλλά φαίνεται να μην τον απασχολεί ιδιαίτερα:
«Μέχρι σήμερα, τα χρήματα είναι αυτό που με ενδιαφέρει λιγότερο. Θέλω να κερδίζω. Αν ήμουν τριάντα χρονών ή ετοιμαζόμουν να φτιάξω οικογένεια, τότε θα ανησυχούσα. Τώρα, όμως, ζω ακόμα με τη μητέρα μου και ταξιδεύω με ένα βαν — το μόνο “καπρίτσιο” που έχω επιτρέψει στον εαυτό μου από τα κέρδη μου. Εν τέλει, κάνω παρέα με τους ίδιους φίλους όπως πάντα και ζω την ίδια ζωή. Αν συναναστρεφόμουν με ανθρώπους άλλου επιπέδου, θα άλλαζα και εγώ δεν το θέλω αυτό. Είμαι ευτυχισμένος να βγαίνω για φαγητό στο κέντρο της Murcia με τους δικούς μου. Προσωπικά δεν μου αρέσει να τραβάω την προσοχή», τόνισε.

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ως φιλόδοξος αναβάτης είχε διαφορετικές προσδοκίες για το 2025:
«Μέχρι τώρα θεωρούσα τη χρονιά μου στην Moto2 τη χειρότερη, αλλά σήμερα θα υπέγραφα να κάνω τέτοιους αγώνες ξανά. Νιώθω λίγο απογοητευμένος, γιατί βρίσκομαι στο απόγειο ως αναβάτης και ξέρω ότι έχω το δυναμικό να βρεθώ μπροστά», επανέλαβε.

Κάνοντας σύγκριση με το παρελθόν, ο αναβάτης της KTM είπε:
«Οι μονομαχίες ανάμεσα σε Rossi και Lorenzo, μεταξύ Jorge και Pedrosa ή Valentino και Marquez σε έκαναν να πετάγεσαι από τον καναπέ. Τώρα είναι αλλιώς. Αλλά η δίψα για επιτυχία είναι ίδια για όλους. Το σκέφτομαι 24 ώρες το 24ωρο. Δεν είμαι εδώ για να κάνω φίλους».

Ωστόσο, η θέληση δεν αρκεί, καθώς για να περάσεις τη γραμμή τερματισμού πρώτος, χρειάζεται να βρεις τη λύση:
«Πριν το MotoGP, είχα πάντα τον καλύτερο εξοπλισμό στη διάθεσή μου, ώστε να επικεντρώνομαι μόνο στην οδήγηση. Όταν με νικούσαν, έφταιγα εγώ. Φέτος είχα εμπιστοσύνη στη μοτοσυκλέτα και πίεσα τον εαυτό μου και όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως ήθελα, κατηγορούσα τον εαυτό μου. Για να ξεφύγω από αυτόν τον αρνητικό κύκλο, βασίστηκα σε κοντινά μου άτομα, όπως τον μάνατζέρ μου, Albert Valera. Συνειδητοποίησα ότι, όταν έπεφτα, αυτό σήμαινε πως προσπάθησα να ξεπεράσω τα όρια της RC16. Σε αυτές τις στιγμές είναι σημαντικό να ηρεμείς και να θυμάσαι το δυναμικό σου», εξομολογήθηκε.

Τέλος, κοιτάζοντας προς το 2027, είπε:
«Είμαι σίγουρος ότι κάνοντας καλούς αγώνες θα ανοίξουν πόρτες. Όσοι γνωρίζουν από μοτοσυκλέτες ξέρουν τι μου λείπει για να κερδίσω».