Η πίστα του Phillip Island βρίσκεται 130 χλμ Νοτιοανατολικά της Μελβούρνης, στο νοτιότερο και άρα το πιο κρύο μέρος της Αυστραλίας. 

Οι παγωμένοι άνεμοι – καθώς είναι τέλος του χειμώνα – που έρχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό, συχνά φέρνουν δυνατή βροχή και κάποιες φορές καταιγίδες. Η θερμοκρασία ασφάλτου επίσης είναι χαμηλή αυτήν την εποχή και αυτό σε συνδυασμό με τις μεγάλες ανοικτές στροφές στις οποίες οι οδηγοί του MotoGP μπαίνουν με πολλά χλμ/ώρα, κατατάσσουν την πίστα ως την δυσκολότερη για τα λάστιχα. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η πίστα αυτή είναι η γρηγορότερη του πρωταθλήματος σε Μέση Ωριαία Ταχύτητα, με το ρεκόρ του Nicky HAYDEN με την Honda του το 2008 και Μ.Ω.Τ. 177.803 χλμ/ώρα.

Μάλιστα την ίδια χρονιά έγινε και η ταχύτερη Μ.Ω.Τ. τα τελευταία 20 χρόνια, από τον Casey Stoner που με το σούπερ μαλακό λάστιχο της Bridgestone, «γύρισε» την πίστα σε Μ.Ω.Τ. 180.598 χλμ.ώρα!

Αυτά τα στοιχεία, πέρα από τις καιρικές δυσκολίες, είναι η πλευρά που αγαπούν οι οδηγοί.

Το να βλέπεις τον Ωκεανό στο τέλος των 900 μ. της ευθείας εκκίνησης – τερματισμού, η μίξη γρήγορων στροφών με αλλαγές υψομέτρου, η τυφλή ανηφορική – κατηφορική αριστερή 9η στροφή της πίστας, η Lukey Heights όπως λέγεται, κάνουν τη διαδρομή των 4,448 μ., μια από τις καλύτερες και πιο αγαπημένες των οδηγών.

Και σίγουρα αυτή η διαδρομή έχει δώσει απίστευτες συγκινήσεις στους θεατές, από την θρυλική οδήγηση του Wayne Gardner με το σπασμένο φέρινγκ της Honda NSR500 προς τη νίκη, μέχρι το τρομερό προσπέρασμα του Rossi στον Biaggi, που του έδωσε τον πρώτο του Τίτλο στην μεγάλη κατηγορία το 2001.

Ελπίζουμε λοιπόν ότι και φέτος η πίστα αυτή θα μας χαρίσει μαγικές στιγμές!