Αποκαλυπτικός ήταν σε ανάρτηση στο blog του ο Maverick Vinales, αναφορικά με το πώς ένιωσε και τι αίσθηση αποκόμισε από το πρώτο του Grand Prix.

Όπως έγραψε χαρακτηριστικά, ήταν σαν «ένα απότομο ξύπνημα στην πραγματικότητα» ή «σαν μια γροθιά στο στομάχι» και τον έκανε να σκεφτεί πιο σοβαρά τις απαιτήσεις του χώρου.

Ήταν τότε που κατάλαβε πόσες θυσίες χρειάζονται για να φτάσει σ’ ένα καλό επίπεδο για το MotoGP.

Αρκετά χρόνια μετά, εξηγεί για την δίαιτά του και για την προπόνησή του:

«Κάνω λίγο πολύ τα πάντα: τρέχω, κάνω ποδήλατο, μετά πάω στο γυμναστήριο ή στην πισίνα. Νομίζω ότι κάνει καλό σε πολλές ομάδες μυών».

«Κάτι το οποίο κάνω αδιαλείπτως όλη τη χρονιά είναι να είμαι στο γυμναστήριο με βάρη και άλλες ασκήσεις. Πάντα εκτιμώ εκείνους που κάνουν Crossfit, γιατί μέσα σε 10 λεπτά εξαντλείσαι».

«Αυτό είναι καλό γιατί χρησιμοποιείς πολλούς διαφορετικούς μύες, όπως και στο MotoGP».

«Μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα. Μου αρέσει να κάνω και ανάβαση. Κάνω μόνο σε κλειστό χώρο, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Είναι εξαιρετική άσκηση και βοηθάει στο arm pump».

«Μου αρέσει επίσης να κάνω γιόγκα τις Παρασκευές. Στο τέλος, μετά από τις διατάσεις, σε αναγκάζουν να κοιμηθείς για περίπου 20 λεπτά και είναι ο καλύτερος ύπνος που κάνω».

«Είμαι ο μόνος άντρας στην τάξη και αυτό είναι τέλειο ακόμα και αν οι κυρίες είναι πιο μεγάλες από μένα. Μου αρέσει να κάνω δραστηριότητες με άλλους ανθρώπους γιατί γελάμε και κάνουμε αστεία».

«Επίσης μου αρέσει να παίζω και μποξ 2-3 φορές την εβδομάδα. Το Motocross είναι μία πολύ σημαντική προπόνηση για μένα και πέρυσι ειδικά έκανα πάρα πολλή προπόνηση».

«Φέτος είχα ένα μικρό τραυματισμό στο γόνατο και αναγκάστηκα να σταματήσω».

«Σε ό,τι αφορά στη δίαιτά μου, δεν είμαι πάρα πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου. Δεν θα παραγγείλω πίτσα, αλλά θα φάω ένα κομμάτι. Νομίζω ότι λίγα πράγματα από το κάθε τι είναι καλά».

«Δεν νομίζω ότι πρέπει να έχεις εμμονή και να τρως πάντα μπρόκολο ή κοτόπουλο».

«Κάποιες φορές δίνω στον εαυτό μου μικρά βραβεία κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Αλλά έχω συνηθίσει να είμαι σε δίαιτα και αν δεν κάνω μου φαίνεται περίεργο».

«Πέρυσι, όμως, με όλο το άγχος και τις ανησυχίες για το πώς εξελισσόταν η χρονιά, πήγα ένα βήμα πίσω το καλοκαίρι. Είχα ανάγκη να σταματήσω να κινούμαι… ήμουν τελειωμένος».

«Το σώμα μου ήταν οκ, αλλά το μυαλό μου είχε φύγει. Είχα μεγάλο άγχος με την ανάγκη να βρίσκω συνεχώς βελτιώσεις».

«Εν τέλει δεν μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω εγώ για μένα. Έπρεπε η μοτοσυκλέτα να γίνει καλύτερη».

«Πάντα κοιτάζω και θέλω να είμαι ο καλύτερος γιατί θέλω να κερδίζω. Υπήρχαν φορές που κοιμόμουν μόνο τρεις ή τέσσερεις ώρες και ήξερα ότι ξεπερνούσα το όριο».

«Έτσι, κάποια στιγμή το καλοκαίρι σταμάτησα και δεν έκανα τίποτα. Σπάνια θα πήγαινα για ποδήλατο, για να καθαρίσει το μυαλό μου, αλλά με βοήθησε και σταδιακά επέστρεψα».